Ölümle Baş Başa

Péter Nádas, siradan insanlarin siradisi yasamlarinin yazaridir. Yasama mücadelesi veren, yoksul, kimi degerlerinden kopmamis kimi içindeki bastirilmamis fasizan duygularini ilk çatlakta ortaya çikaran insanlar...Yer yer yasama bir çocugun gözünden bakar yazar; büyüklerin anlasilmaz dünyasina özenerek masumiyetini kaybeden çocuklar da vardir bu öykülerde, hâlâ kendisini koruyabilenler de... Ortak yanlari ihmal edilmeleridir. Kimse -anne babalari dahil- gözlerine bakmaz onlarla konusurken... Yasamla ölüm iç içedir Nádas kitaplarinda... Kendisi de yasamin kiyisindan dönmüs, ölümün solugunu ensesinde hissetmis, hatta "Ölümle Bas Basa"da yasadiklarini öykülestirmistir. Zihnim, aslinda hazin bir yok olus olarak anlasilmasi gerekeni olaganüstü bir tepkisellikle degerlendiriyor, çünkü artik baskalarinin deneyimiyle kiyaslama imkâni yok. Bu dünyevi bir sey olamaz, ben bu harikuladeligi hissetmek için bir sey yapmadim ki, oysa baskalariyla paylastigim fiziksel varligimda hep bunu arzulamis, hiçbir zaman da basaramamistim. Bu son deneyimi hiç kimseyle paylasamayacagimi bilmek bana çok eglenceli geldi. Demek ki yasamim, neyin yakinina sokulmam gerektigini hissettigim birkaç sansli andan ibaretmis.