Ölümden Önce Hüzünden Sonra

Bir Doktorun Kaleminden, Buz Gibi Bir RomanYasam ve ölüm arasinda ince, uzun bir yolculugun hüzünlü hikayesi... Yogun bakim ünitesinin soguk ve kasvetli odasinda her tarafindan sarkan borularla yatarken aklindan film seridi gibi hayati geçiyordu. Kalbinin zayif tik taklari beyninden gelen hatiralarin yükünü tasimakta zorlaniyor ve her seye isyan edercesine bir hizlanip bir yavasliyordu. Hemsirelerin ve doktorlarin bir sis bulutunun arkasindaymis gibi görünen suretleri, ugultulara karismis anlamsiz sesleri bir hayal gibiydi. Demek böyle olacakmis, diye düsündü. Altmis iki yil böyle noktalanacakmis. Peki ne vardi son dakikalarinda, altmis iki yilin ardinda kalan? Zorlukla hatirlamaya çalisti ve birden gözlerinde güçlü bir parilti uyandi. Evet. Evet. Hayatini özetleyen kelime ancak hüzün olabilirdi. Sessizce içini çekti, dudaginin kenarinda garip bir gülümsemeyle fisildadi "Ölümden Önce, Hüzünden Sonra..." Bu, söyledigi son sözü olmustu ve tamamen bilincini kaybederek bilinmezler diyarina katilmisti.