Ölüler Kitabı

“Bana sorarsaniz hakkimi helal etmedim hiçbir sevdigime. Sevmeyi siir kitaplarinda okuyup, sairlerin kadinlarina asik olan umarsiz, bir hayli de arsiz bütün edebi sakinler gibi. Hiçbir kadin o dizelerdeki gibi durmadi benim aynamda. Yüzleri yoktu ölümsüz ask vaatlerinde bulunurken. Aslinda ne yaptimsa kendime yaptim biraz, aslinda bütün haksizliklarin kontratlarinda sol alt kösedeydi adim. Tango’nun en münasebetsiz yeridir, kadinin burkulan dizi üzerine abanmasi adamin, gözlerdeki atese aciyla su verilir, kadinin kendinden geçmesiyle ritmin degil, adamin ve adimin alakasi vardir anlayacaginiz. Yürek acisi da böyledir biraz. En münasebetsiz yerinde hayatiniz acitir caninizi, yandiginizi zannederken üsürsünüz. Iste benim gibi. Sonrasi mi; zamanin içinden geçen irmaga dogru çikilir yola...“ (Arka Kapak)