Nefs Terbiyesinin Esasları

Sûfîler Allah’i tanimak ile nefsi tanimak arasindaki irtibati "Kendini bilen Rabbini bildi.” diye beyan edilen bir ilkeden(Hadis-i Serif) çikardilar. Tasavvuf, bilmek ile kemâl, olmak ve olgunluk arasindaki irtibati dikkate alarak bilme sürecini nefsi terbiye süreciyle özdeslestirdi. Insan yetkinlestigi ölçüde kendini bilecek, varliktaki yerini ve var olus gayesini taniyacak, bunu tanidigi ölçüde Rabbine yaklasacaktir. Bu yetkinlesme sürecinde insanin rehberi ise ilâhî isimlerdir. Ilâhî isimler Allah hakkindaki bilginin kaynagi oldugu gibi ayni zamanda insanin maksadina ulasmadaki ahlâk ilkeleri demektir. Nefs terbiyesinin maksadi Allah’a ulasmak oldugu gibi terbiyenin araçlari ise O’nun isimleridir. Insan Allah’a “benzeyerek” O’na ulasabilir. "Allah’in ahlâkiyla ahlâklanmak” nefs terbiyesinin maksadini ve araçlarini (mebâdi) içeren bir kavramlastirma olarak tasavvuf metinlerine yerlesmistir. Elinizdeki eser Ibnü’l-Arabî’nin basyapiti Fütûhât-i Mekkiyye’nin 7. cildinde bulunan 95-101. kisimlar ve 89-127. bölümleri içermektedir. Bu bölümde Ibnü’l-Arabî basta nefs terbiyesi ve unsurlari olmak üzere tasavvufun ana meseleleri hakkinda kapsamli bilgiler serd etmektedir.