Mülteci

"Beni unut! Oturma iznin olmadigi için biz yokuz derdin hep; sana kizardim. Simdi hak veriyorum, biz yokuz; ömrümüz, kelebekler kadar. Geriye bakmadan kendine yeni bir hayat kur ve beni unut, bol sans sana."Vedalari, kayiplari, kimliksizlestirilmeyi, yok sayilmayi, açligi, issizligi, aski ve tutunma çabasini Türkiye'ye kaçmis Afgan bir mültecinin agzindan anlatan Kemal Siyahhan, Taliban'in, Afgan kadinlarin yasadiklarinin, savasin ve muhalifligin etrafinda uluslararasi bir yarayi kanatiyor. Hikâyesi Istanbul'da kesismis, birbirinden farkli düsünceleri, beklentileri olan insanlarin çaresizlik içinde birbirlerine sarilmalarini ustalikla resmederken mülteciler için umudun her seye ragmen var oldugunu kanitliyor.(Tanitim Bülteninden)