Mübadil

Bir dönem öyle sert bir firtina koptu ki, bir nesil, gözü denizlerde yaslandi. Ira ve enis ise lozan'in iki yakaya savurdugu âsiklardan ikisiydi sadece. Yakin tarihin en büyük trajedilerinden biri sayilan mübadele sirasinda birbirini kaybeden iki âsikti ira ve enis. Aidiyetlerini sinayan kaderlerine razi gelmeyi reddettiler ve birbirlerinin pesine düstüler. Çiktiklari bu yolculukta insani, dünyayi, aski, öfkeyi, aciyi ve merhametsizligi bir kez daha tanidilar. Kapadokya'dan mersin'e, oradan selanik ve ordu'ya uzanan iki uluslu bir sürgünün tüm acilarina tanik olurken, onlar da eksildi, degisti, tamamlandi.Cumhuriyetin kurulus sancilariyla bogusan türkiye ve iç savasin pençesindeki yunanistan belki onlari vatansiz birakmisti ama aski kalplerinden söküp atamadi. Ira ve enis, bir gün mutlaka kavusacaklarina inaniyordu. O gün geldiginde, gözlerinin tekrar bulustugu yere vatan diyeceklerdi."Ira, askin ölümüne zaten alismisti. Hiç tatmadigi bir aci yasatmaliydim ona." (Tanitim Bülteninden)