Mevlevilikte Manevi Eğitim

Mevlevîlikteki Mânevî Egitim, ya da bin bir günlük çile, tasavvufî bir seyr ü sülûk ameliyesidir. Insan terbiyesine, nefis tezkiyesine yöneliktir. Geleneksel tasavvufun halvet, uzlet ve riyâzet gibi seyr ü sülûk metodlarindan farkliliklar göstermekte, yardan degil agyârdan halveti esas alarak daha ziyade hizmet ve sohbet ile âdâb ve erkâna riayet gibi esaslar öne çikmaktadir. Disiplin, nezâket ve nezâhetle yapilan bu egitim süreci tamamen insani hedef almakta, onun maddî-mânevî kalitesini artirmayi gâye edinmektedir. Bu mânevî egitim, kültürümüze genis bir cografyada bütün anlam zenginlikleriyle birlikte çelebi ve can sifatlariyla vasfedilen Mevlevî dervisini bahsetmistir.
“Âlem-i bâlâ-yi aska per-güsâ olmak için
Dâhil-i meydân olup tennûre aç pervâza gel!
Hestî-i mevhûmunu yakmak dilersen ask ile
Matbah-i Mollâ›ya gir kânûn-i Atesbâz’a gel!”