Merhamet

Scopenhauer'in felsefesi, hayatinin karamsar bir aksisedasidir. Muhalif filozofun ahlaki, insanlarin özdesliginden ileri gelen acima duygusuna, yani merhamete dayalidir. Ona göre insani yüce olana sevkeden his merhamettir. Ancak, kendimizi baskasinin yerine koyarak yahut kendimizi baskasi olarak algilayarak baskalari için iyi bir seyler yapabiliriz. Bu hiçlik, varolusun bu manasizligi en bütüncül felsefeyle birlikte bile açiklanamaz. Hayat akildisidir. Felsefe insani tatmin etmez. Hayat cehennemdir, ona kötülük hakimdir. Insan asla mutlu olmaz. Hayatin sonsuzca belli kurallar zincirine baglanamayacagini söyleyerek Tanriya ve dine bas kaldirir. Ona göre insani insan ve insancil yapan yegane duygu merhamettir.