Mavi Kanatlarınla Yalnız Benim Olsan

Nefesini hep yüregimizde hissettigimiz ama ne zaman uzanip tutmaya çalissak avuçlarimizda kar taneleri gibi eriyip yok olan mazi, usta anlatici Selim Ileri’nin kaleminde yepyeni bir sekle bürünüyor. Geçmis Zaman Yazari’nin simdi Marcel Proust gibi çayina kurabiyeler batiracagi, kurabiyeleri batirir batirmaz Madeleine kurabiyelerinin Proust’ta yarattigi mucizeyi bir kez daha yasayacagi, hemen hemen ölgünken, yavan, nesesiz günler geçirirken, yarinin, öbür günün... sonraki günlerin de yavan, nesesiz. geçecegini duyumsamisken ansizin dirilecegi, vücudunda ve ruhunda bir iksir gibi “hayatî bir haz“zin dagilacagi, iste artik büyük halasinin mi, baska bir akrabasinin mi yaninda geçirdigi yazlari, güzleri usul usul animsayacagi, uyurgezerin gezinisleriyle yine eski çalisma masasina kosacagi ve araliksiz yazacagi vehmedilmisti... Mavi Kanatlarinla Yalniz Benim Olsaydin; “geçmis, bir daha geri gelmeyecek zamanlar“in naif dokusundan, titiz bir isçilikle inceden inceye islenerek kurulmus bir roman. (Tanitim Bülteninden)