Kuzey

Yoklugun bilincinden söz edemeyiz. Âsik, sevgiliyi tanimadan önce içinde bulundugu yoklugun farkinda degildir. Oradan çikip varliga ermesi, kendini bilmesi ancak severek mümkün olur. Varolusun basi döndürmesi bundandir, yildizli gökyüzü gibi, insanin aklini alir.“Aski tattiktan sonra sevgilisini kaybeden âsigin içine düstügü yalnizlik ise gerçek yalnizliktir. Bu, Tanri’nin evreni yaratmasindan önceki yalnizligi gibi yokluktan degil, varliktan dogar. Önce varliga ermis, sonra yitirmistir. Nasil ki Tanri evreni yok edip artik yalnizliga geri dönemezse, âsik da geri dönülmez bir yerdedir. Ask sayesinde kendini var etmistir, ama kendi varliginin Tanrisi degildir, çaresizligi, acilari buradan gelir.”