Kuğunun Son Şarkısı

Hüsn-ü Ask, kugunun, yani medeniyetimizin son güzel sarkisiydi. Gâlib bu sarkiyi Sultan III. Selim, Hattat Mustafa Rakim ve Dede Efendi'yie birlikte söyledi ve sustu. Söz artik "Nasil bu taze maârifle eskiler âlayim" diyenlerdeydi. Ancak, bes yüz yillik birikimiyle karsilarinda bir heyula gibi duran ve inanilmaz zenginliklere sahip . olan divan siiri, Galibin getirip biraktigi pariltili noktada hâlâ gözleri kamastiriyordu. Bu siirin asla ölmeyen bir tarafi vardi; siirimizin damarlarinda bir usare gibi, Tanzimat sairlerinin pek farkina varamadiklari bir akiskanlikla, firsat bulur bulmaz yepyeni bir hayatiyetle gün isigina çikmak üzere dolasiyordu. Bu saf siir usaresi Seyh Gâlib siirinin imbiginde damitilmisti.