Kir

Kir: Kendimizde ya da çevremizde görmeye dayanamadigimiz sey ya da kisi.“Yabanci, kirdir ve daima azdir. Çoksan temizsindir. Yavaslik kirdir. Hizli tüket, hizli âsik ol, hizli öl. Basarisizlik kimdir. Aptal misin, temiz misin? Sen biraz ben misin? Iste bütün mesele bu.Beyaz yakali Sadik, kirsal kökenli, Zeynep ve komiser Hazim’in Istanbul’da kesisen hayatlari, sira disi bir cinayetin, zor bir askin ve yikilan binalarin arasinda sekilleniyor. Sadik, her gün her seyin degistigi, mesleklerin bile hizla tüketildigi bir ortamda yolunu bulmaya, geçmisinden arinmaya çalisirken, öldügünden emin oldugu bir adami sagda solda görüp pesinden kosuyor. Tek çocuguyla sehirde tutunmaya çalisan Zeynep’in tek istegiyse, daha iyi bir eve, daha iyi bir Istanbul’a, daha iyi bir bedene tasinmak. Komiser Hazim, suçu ve suçlulari ararken, iyiyi kötüyü ayirma telasinda. Herkesin ötekine benzemekten korktugu bir dünyada, üçü de geçmisteki sirlariyla ve korkulariyla yüzlesmek pahasina yollarina devam ediyorlar.”"Hatirlayanlar olacaktir; Istanbul'un üzerine bir sis çökmüstü. Kapkalin bir sis. Bendim o. Aniden kaplamadim ortaligi. Yavas yavas indim. Insanlar uzagi görmez oluncaya, hatta bakmaz oluncaya kadar... Uzun süre de kalkmadim. O kadar ki, artik uzaga bakmak, istenen bir sey olmaktan çikti."