Kim Bir Milyar Kazanmak İster?

“Bayan Taylor da mutlu görünüyor.“ “Sersem Hintliler, ellerine bir sise viski tutusturdun muydu, yaptiramayacagin yoktur.“ Bhagwati bahçe kapisinin yanindan siritiyor. Neler olup bittigine dair en ufak bir fikri yok. Ama o, ne zaman Sahib ve Memsahib gülümserse, siritir. Ayrica, Maggie’yi kisacik etekleriyle her gördügünde de siritir.
Gülümseyen bir tek ben varim. Evet, biliyorum, biz hizmetkârlar görünmez insanlariz. Davetlerde ve aile toplantilarinda ne görülür ne de isitiliriz. Ama kendi ülkenin kafa sayiminin da disinda birakilmak biraz fazla kaçiyor. Ayrica su Taylor ailesi fertlerinin ikide bir o züppe tonlamalariyla ’sersem Hintliler’ demesinden de biktim. Buraya geldim geleli belki elli kez duymusumdur bu ifadeyi. Her seferinde de hanim beynime çikiyor. Tamam, postacinin ve elektrikçinin ve telefon tamircisinin ve polis memurunun ve simdi de sayim memurunun viskiye zaaflari olabilir ama bu demek degildir ki bütün Hintliler ayyastir. Bir gün Bayan Taylor’a bunu anlatmak isterdim. Ama hiçbir zaman yapamayacagimi da biliyorum. Delhi’nin lüks mahallelerinden birinde güzel bir evde yasiyorsaniz ve ayda bin bes yüz rupi kazaniyorsaniz, evet, bin bes yüz, gururu ikinci plana oymayi ve Sahib ve Memsahib ne zaman gülümserse, o zaman gülümsemeyi ögreniyordunuz.“
Seçim meraklilarinin sahte demokrasisine, sinema meraklilarinin Hollywood’u Bollywood’una, ergenlikten sonra egzotik din seçme saçmaligina girenlerin sahre bir “guru“ya baglanma hikâyelerine bayilanlar için: Hindistan’in, demokrasi karsiti kast sistemini, star sisteminin sömürdügü siradan fakir insanlari, dinlerin de sahtekârlik ve gaddarlikla dolu oldugunu gösteren sarsici bir kitap...
(Arka Kapak)