Kibar Fahişelerin İhtişamı ve Çöküşü

“Ölmek üzere olan genç kiz salonda göründügü zaman, bir hayranlik çigligi koptu. Esther’in gözleri, bakanlarin içinde ruhunu yitirdigi bir sonsuzluk sunuyordu çevresine. Saçlarinin mavi siyah rengi kamelyalarin güzelligini iyiden iyiye ortaya çikarmisti. Genç kiz, istedigi ilahi güzellik duygusunu yaratmisti. Çevresindeki sinirsiz lüksün kusursuz ifadesi gibiydi. Ruhuyla da isiltilar saçiyordu. Ilk Avrupali müzisyenlerin, Mozart ve Beethoven yorumlarken ulastiklari yücelikle kusatilan konserlerdeki sogukkanlilik ve dinginlikle yönetti orjiyi. Nucingen’in az yedigi, fazla içmedigini ve ev sahibi gibi davrandigni dehset içinde izliyordu. Geceyarisi geldiginde, kimsenin akli basinda degildi. Daha fazla içki servisi yapilmasini istemeyenler bardaklarini kiriyordu. Pekin isi iki perde yirtilmisti. Bixou hayatinda ilk ve son kez sarhos oldu. Kimse ayakta duramiyordu. Kadinlar divanlarin üzerinde uyuyakalmisti. Bu durumda misafirler aralarinda kararlastirdiklari sakayi uygulamaya koyamadi. Ellerine samdanlarla iki sira halinde dizilip, Seville Berberi’ndeki Buona Sera sarkisini söyleyerek Esther’le Nucingen’i yatak odasina kadar geçirmeyi planlamislardi. Sonunda Nucingen elini Esther’e uzatti. Onlari gören Bixou, bütün sarhosluguna ragmen, Dük de Richelieu’nün son evliliginde Rivarol’ün söylediklerini tekrarladi: “Polis Müdürlügü’ne haber vermek gerek...Burad kötü bir olay olacak...“ Adamcagiz saka yaptigini saniyordu ama sanki olacaklar içine dogmustu.“(Arka Kapak’Tan)