Kadınları Çalıştırma Cemiyeti (1916- 1923) Osmanlı İmparatorluğu’nda Savaş Yılları ve Çalışan K

Birinci Dünya Savasi, insani kayiplarin ve toplumsal yikimlarin dehseti nedeniyle “büyük savas” olarak anilir. Savasa katilan ülkelerin ordularinda yasanan kayiplar kadar geride kalanlarin yasadigi zorluk ve sikintilar da bu baglamda degerlendirilir. Diger pek çok imparatorluk gibi Osmanli Imparatorlugu da, bu savasla beraber imparatorluk vasfini yitirirken muazzam bir alt üst olus yasadi. Cephelerde binlerce askerin hayatini kaybetmesi, geride açlik ve yoksulluk sarmalina kapilan binlerce dul ve yetim birakti. Ancakbu insani facianin bir diger yüzünde ise iktisadin soguk yüzüyle bekleyen geçim derdi, istihdam ve ordunun ihtiyaçlari gibi kalemler siralaniyordu.Yavuz Selim Karakisla, Kadinlari Çalistirma Cemiyeti (1916-1923) baslikli bu arastirmasinda, Birinci Dünya Savasi sirasinda yasanan toplumsal yikima baska bir açidan yaklasiyor. Kadinlarin isgücüne katildigi, iktisadin seferberlik haline galebe çaldigi, sosyal alanda dönüsümün yasandigi bir tarih kesitine yogunlasiyor. Devlet, savas ve iktisadi rasyonalizasyon çerçevesinde yeniden biçimlenen emek süreçlerinin, kadinlarin toplumsal statülerinde nasil degisikliklere sebep oldugunu arastiriyor.Kadinlari Çalistirma Cemiyeti (1916-1923) yalnizca siyasi tarihle sinirli kalmayan, toplumsal cinsiyet, kadin tarihi ve emek tarihi literatürüne de katkida bulunan, ayrintili bir arastirma..