İnsanca,Pek İnsanca 2

Kisi susamayacagi yerde konusmali sadece; ve sadece astigi seyler hakkinda konusmali baska her sey gevezeliktir, “edebiyat“tir, terbiye noksanligidir. benim yazilarim yalnizca benim asmalarimdan söz eder: “ben“ varim içlerinde, bana düsman olmus her seyle birlikte, ego ipsissimus, hatta gururlu bir anlatima izin verilirse ego ipsissi mum. Anlasilir ki: simdiden çok sey var altimda. Ama bende yasanmis ve asilmis birseyi, özgün bir olguyu ya da yazgiyi sonradan bilgi için soymak, elekten geçirmek, açiga çikarmak, “serinlemek“ arzusu içimde kipirdanincaya dek, her zaman önce süre, iyilesme, uzaklik, mesafe gerekmistir... (Öndeyis’ten)