İnanç Krizi

Inanç Krizi, sübjektif bir seçicilikle Augustinus, Gazalî, Kant ve Russell gibi filozoflar etrafinda ele alinmistir. Bu dört filozofun hayat ve felsefelerinin, krizin tahlili açisindan yazara yeterli malzemeyi sagladigi görülüyor. Kitapta inançsizligin temelleri; tecrübe, özellikle dinî tecrübe konusu ele alinmistir, bu çerçevede Bati’yi ve Dogu’yu derinden etkileyen Augustinus’un felsefî görüsleri ve hakikat arayisi irdelenmistir. Gazalî’nin iman telakkisi ve onun Es’arî teolojisiyle münasebeti dikkate alinarak, inanç ve ahlâk problemi tartisilmistir. Gazalî ve Es’arî teolojisinin bu konulardaki paradokslarina belki bir cevap olan Kant düsüncesinin, dogru dinin kistasi ve inanç konusundaki tartismalari degerlendirilmistir. Ve yine, Ingiliz analitik felsefesinin agnostik (pratikte ateist) filozoflarindan Russell’in inanç ve inançsizlik hakkindaki görüsleri de mukayeseli bir degerlendirmeye tâbi tutulmustur.Inanç Krizi, hakikat arayicisi olan samimî insanlarin ve hakikati kavramak cehdi ugruna zihin sancisi çekenlerin ilgiyle okuyup düsünecekleri bir çalismadir.