Ilber Ortayli, 20. - 21. yüzyillarin büyük tarihçilerinden biridir. Bu sifati hangi sartlar içinde ve nasil kazandigini, sahsi görüslerim çerçevesinde anlatmak istiyorum. Yakin dostu olarak degil, sakinmayan kritikleri ile ün yapmis bir tarihçi sifatimla...
-Yilmaz Öztuna-
Bu satirlarin yazari, Ortayli’nin kütüphanesini tasidiklari pazar günlerinde sayisiz araba yolculugu yapti. Kâh evinden aldiklari kütüphanesine, kâh kütüphanesinden aldiklari evine tasinirken arada arabayi bir yerlere park eder, sikici pazar günü aksamlarinin issizligindaki Ankara “kafe“lerinde otururduk. Sanirim, bu günlerden birinde Hoca, Ankara’yla ilgili sorunu olan herkes için unutulmayacak su cümleyi söyledi: “Ankaralilar dünyanin her yerinde mutlu olur.“
-Hakan Kaynar-
Ondan Türk aydinlarinin en büyük bir kismini kahreden asagilik kopleksinin zerresini bulamazsiniz; çünkü mütebahhiresi, Avrupali meslektaslariyla tam bir esitlik içinde korunmasini saglayacak genisliktedir; dillerini, tarihlerini, kültürlerini, zihniyet dünyalarini bilir. Hele konusulan türk tarihiyse, Avrupali mavrupali dinlemez, haslayiverir.
-Besir Ayvazoglu-
Ilber Ortayli’nin üslup basarisi, teatral bir basari olmaktan çok tasra hirsiyla bilgelere saldiran ve ögrendikleriyle, pozitivist dayatmalarla entellektüel dünyadan adeta hinç alan bir yaklasimla degil, emegi çileye dönüstürmeyen ve sakin bir merakla elde edilmis bilgilerin sindirilmesinin eseri olarak gözüküyor. Ilber Ortayli’yi tarihçiligi entellektüel yapmiyor; tam tersine onu tarihçi yapan entellektüel dünyasidir.
-Süleyman Seyfi Ögün-
Bazi insanlar vardir; her karsilasmanizda içinizi çiçeklendirir, her görüsmenizde beyninizi yakamozlandirir. Nese ya da bilgi, isik saçan ender insanlardir onlar ve ’Iyi ki varlar!’ dedirtirler size. Cemal Resit Rey Konser Salonu’nda Istanbul Büyüksehir Belediyesi’nin düzenledigi Demokrasi Sempozyumu’nun son oturumunun baskani olan kocaman kafali adam da onlardan biridir iste.
-Tuba Çandar-
Ilber Ortayli’nin tarihinde mutlaka, her zaman kendisinden, kendi tercihleri ve zevklerinden bir seyler bulunur. Yazar konunun etrafinda dolasirken kendisini size hatirlatmaktadir. “Tarihi anlatmak için tarihçiyi anlamak gerekir“ hükmü, size yol gösterecek en ise yarar prensip haline gelmektedir. Eline kepçeyi alip kazana daldirarak, eskilerin derin, karanlik labirentlerinden bir seyleri önünüze koymaz.
Bir zümrüdü anka kusu gibi sizi sirtina alir.
-Mümtaz’er Türköne-
Ben, Ilber Ortayli’nin arkadasligindan beslendim, gurur duydum; yasadikça bunun böyle sürüp gitmesini de diliyorum.
Bir de, diyorum, Türkiye ondan geregince, gurur duysa. Çok mu safcana bir beklentidir?
-Enis Batur-
(Arka Kapak)
Sayfa Sayısı
karışıkçokrenkli