Hu Dost

Hu Dost’un 2. bölümü, tanis olduktan ölümüne dek dost oldugum bir güzel insanin, bir güzel canin Halil Öztoprak Dede’nin köyünün ibret verici öyküsüdür. Bu acilar, Kahramanmaras soykiriminin atesli ve dumanli Sivas olaylarinin taa o yillardan provasiydi, isyan ederek diyorum ki, elbette tüm insanlara ve sevdigim Ali canlarina yapilan her türlü zulme yürekten Hayir ve Yetsin Artik...
Eski kafakagidinda “Mezhebi: Hanefi“ yazan -sanki bana sormuslar gibi!... -bir can olarak; barisi, dostlugu, kardesligi, birligi elbette tüm canlarin birligini, Alevi-Bektasi hosgörüsünün tüm insanligi sarip sarmaladigini görmeden göçende bi yol gözlerime bakiniz, onlar açik olacaktir.
(Önsöz’den)