“Iyilik ve ihsan etmek için, insanligin içinde en layik olan annendir.
Sonra yine annendir, sonra yine annendir.”
Hz. Muhammed (s.a.v.)
“Allah, annesini mutlu eden kuluna Hz. Peygamber’in hirkasini giydirir.”
Veysel Karâni
Sen bu dünyaya gelmis en savunmasiz olandin. O, sana kucak olan, siginak olandi, koruyan, kollayandi, hatirladin mi? Onun sana verdigi sefkat, kaynagini Allah’tan alirdi, o, sefkatin kaynagiydi, hatirladin mi?
O, içindeki iyilik duygusuydu, iyiligin dünyaya girdigi kapiydi, sen, kayip mi ettin o kapiyi? Ondan uzaga mi düstün? Öyleyse sen kayipsin!
Anlam ondan gelirdi, hakikat oydu, unuttun mu? Sen, Allah’in sevgisine, onun sevgisi yolu üzerinden ulastin, unuttun mu? O annendi, unuttun mu?
Annelik, Allah’in basiret sahibi kadinlara verdigi Cennet tüten bir nimettir ve her kadina nasip olmaz. Annelik, dilek isi degil yürek isidir. Her dogum yapan kadin anne degildir. Anne olabilmek, çocugu yürekte dogurmakla mümkün olan bir meziyettir. O yüzden, çocugun annesi, onu sevendir. O seven ki, onunki kokularin kokusudur, seslerin sesidir, o, essiz olandir.
Anneler sevdiginde, dünya tamam olur ve anneler gittiklerinde, arkalarinda büyük bir bosluklar birakirlar. Peslerinde “yetim-öksüz” kalan çok olur: Mutfaktaki eski firin, dantel perdeler, kavanozun içindeki eski dügmeler, özenle saklanmis küçülmüs giysiler, dolap diplerindeki kurdeleler, sararmis fotograflar, kirik oyuncaklar, isli yastik baslari…
Sinan Yagmur, bu kez anneler üzerine yazdi... Duygulanacaksiniz, hüzünleneceksiniz! O engin huzuru ve anne duasini özleyeceksiniz.
Rahim esmasini ve Cennet’i hatirlayacaksiniz!
Sayfa Sayısı
karışıkçokrenkli