Güneş

çindeki alev alev yanan ateşle atıldığı savaşta tüm değerleri yerle bir olan kara gözlü bir adamdı Savaş. Ve o savaşın ortasında kalan, en büyük bedeli ödemek zorunda bırakılan uzun saçlı bir kadındı Nazlı. İkisi de o geceye kadar birbirlerini tanımıyorlardı. Ama o hatırlamak bile istemedikleri, acımasız savaşa kurban gittikleri geceden sonra düşündükleri tek şey birbirleriydi.
Kesişen yollarını yeniden birleştirecek olan ikisinin de aklına gelmeyen, hayalini bile kuramayacakları bir gerçekti. Savaş Nazlı'nın hayatına olabilecek en kötü şekilde dahil olduktan sonra nefes bile almayı unutmuşken, Nazlı Savaş'ın bıraktığı derin yaradan sonra nefes almaktan vazgeçmişken ikisine de yeni bir umut doğmuştu.
Birbirini hiç tanımayan iki insan ömür boyu birbirlerine bağlanmıştı. Ve bu bağın adıydı Güneş. Savaş'ın umudu, Nazlı'nın yaşama sebebi.
Karanlık yolların sonundaki aydınlık ve soğuk kalpleri ısıtan sıcaklık. İkisinin de yüreğine işleyen gerçek sevda. Güneş, Nazlı'nın Savaş'ı