Goriot Baba

“Zengin olsaydim, servetimi korusaydim, onlara vermeseydim, simdi burada olurlardi. Dudaklariyla yanaklarimi yalarlardi. Bir konakta otururdum, güzel odalarin, usaklarim, atesim olurdu. Basucumda kocalari ve çocuklariyla gözyasi dökerlerdi. Bütün bunlar benim olurdu. Simdiyse hiç. Para herseyi verir insana, kizlarini bile. Ah! Param. Param nerede? Birakacak hazinelerim olsaydi, yaralarimi sarar, bakarlardi bana. Seslerini duyar, yüzlerini görürdüm. (...) Görmek istiyorum onlari. Jandarmalari yollayin, zorla getirsinler! Adalet benden yana. Doga, yasa, her sey benden alinirsa, memleket batar. Açik bu. Toplum da dünya da babalik üstüne kuruludular. Çocuklar babalarini sevmezlerse her sey mahvolur. (...) Babalar, Meclis’lere basvurun, evlenmeyle ilgili bir yasa çikarsinlar. Kizlarinizi seviyorsaniz evlendirmeyin onlari. Damat bir kizin her seyini bozan, her seyini kirleten bir namussuzdur. Evlenme yok artik! Bu evlilikler kizlarimizi elimizden aliyor ve ölürken onlari yanimizda bulamiyoruz. Babalarin ölümü üzerine bir yasa çikarin. Korkunç bir sey bu.“ Goriot Baba... Balzac’in basyapitlarindan biri daha, daha önce yayimlanan Vadideki Zambak’tan sonra, “Oglak Klasikleri“ arasindaki hak ettigi yerini aliyor... (Arka Kapak)