Gölgesizler

Metinlerini varolus ve yokolus üzerine kurarak varolusçulugu tasraya tasimasiyla özgünlük kazanan, tipki Kafka gibi sade dilinden yükselen müzikle giderek hayati yaziya, yaziyi ise büyülü bir hayata benzeten bir yazar...Yazma serüvenini “hayati kelime kelime genisletmek” olarak adlandiran Hasan Ali Toptas, metinlerini birer senfoniye de dönüstürerek, disariyla içerinin, görünenle iç dünyanin, gerçeklikle rüyalarin, somutla soyutun çarpismasindan dogan tekinsiz bir atmosfere çagiriyor okurunu. Tam bir yazi ustaligiyla, Türkçenin imkânlarini sonuna kadar zorlayarak, edebiyatin büyülü dünyasina kapilar açarak...Cennet’in oglu kendini kendi varliginda yok etmisken, gerçekten kadinin dedigi gibi bir kez daha yok olmussa durum kötüydü. Bu isin sonu yavas yavas köyün tamamen yok olmasina dek gidebilirdi. Belki köy zaten yoktu da bunu kimse anlayamiyordu henüz; köylülerin hepsi alismisti yokun varligina...