Gelişin Bilmecesi

Sürrealist ressam Giorgio de Chirico’nun Gelisin Bilmecesi adli dizi tablosundan esinlenen kitap, Imparatorluk sonrasi dönemde Karayiplerden Ingiltere’ye gelen genç bir Hintlinin öyküsünü anlatiyor. Naipaul’un en önemli otobiyografik eserlerinden biri olarak, bir diyardan bambaska bir diyara gitmenin, bir ruh halinden baska bir ruh haline geçmenin hikâyesi üzerinden, en genis anlamda “yolculuk” temasini isliyor. Ancak yazar, yaraticilik ve gözlemle birlestirdigi bambaska bir ag da örüyor romanda. Ingiliz dünyasinin, sömürgeciligin sona ermesiyle baslayan küçülme ve eski görkemini yitirme sürecini, bir malikânenin geçirdigi degisim asamalariyla simgeliyor.
Bir komsunun ölümü, malikânenin bahçivaninin isten çikarilmasi gibi, gündelik hayatin içindeki siradan anlarda bile bir derinlik ve dokunaklilik bulan Naipaul, ayrintilardan genis manzaralara uzaniyor; “ilerleme” fikrinin engellenemez yükselisiyle yitip giden eski dünyayi, Ingiliz cografyasinda yavas yavas meydana gelen kalici degisimleri gözler önüne seriyor.