Frenk Havaları

Semsi abisinin (Meryem teyzesinin kocasiydi) Reno’sunu gelin arabasi yapmisti. Nikâhtan sonra Ayten’le binip gideceklerdi. Hadi Ayten, o ?iiri bir daha okusana, diyecekti. Yine mi, diyecekti Ayten. Neden bu kadar acimasizsin hayata karsi? (Bana kar?i, demisti galiba.) Hayat bize aciyor mu Ayten? Hocalarimiz, babalarimiz, kayinbabalarimiz, hatta ilkokul ögretmenlerimiz bize aciyor mu? En basinda senin baban iste. O bile acimadi bize. Oysa düsünebilseydi ne kadar güzel bir hikâye vardi orada. Sen onun kizi, ben de ögrencisiydim. Ikimiz ayni siniftaydik. Sonra ben ayni zamanda onun damadi oluyordum ve o da benim kayinpederim olmus olacakti… Bak, görüyorsun degil mi, ne kadar güzel akip gidiyor. Ama yazik ki, bu güzel hikâye baslamadan bitti. Zaten bütün güzel hikâyeler öyle degil mi?