Film Çözümlemesinde Jungcu Yaklaşım

Imgelerden örülü bir yasami sürdügümüz, bilinen en büyük gerçeklerdendir; Jung’un ruhbilim yaklasimi da temel olarak bu imgeler bütünüdür. Sinema için, ’ruhbilimsel bir araçtir’ ifadesini rahatlikla kullanmak mümkündür; beyaz perde, izleyicinin hareketsizligi ve karanlikta olusu sebebiyle yogun bir ses etkinligini de katarak görüntüye odaklanmamizi saglayip, izdüsümlerin ruhbilimsel bir süreç olusturmasina yol açar. Bir anlamda seçtigimiz filmde yansiyan bizim ruhsal portremiz ile ilintilidir. Görüntülerin insanda ruhsal yansimalar olusturdugunu bilen Jung, bu anlamda hastalarina resimler yaptirirdi. O’na göre: “Görüntü, tümüyle ruhbilimsel bir durumun sikistirilip, küçültülmüs anlatimidir“. Sonuç olarak, sinema imgelerle ilintilidir, imgeler ise ruhbilimsel önem tasir. Film kurami, tarihi boyunca ruhsal çözümlemeden yararlanagelmistir ve bu kitap birincil olarak bu iki noktanin arasindaki iliskileri ortaya koyar. Yazar eserinde, Jung ile film kuramini bulusturmak, film çözümlemesine yeni bir bakis getirmek, filmleri kültürel ve ruhbilimsel açilardan yeniden konumlandirmak ve filmin yapisina bu anlamlarda bakmamiz noktalarindan hareketle önemli bir göstergebilimsel çözümleme örnegi sunuyor. (Tanitim Yazisi’ndan)