Fichte, Alman İdealizmi 1

Johann Gottlieb Fichte, Kant sonrasi Alman felsefesinin en önemli filozoflarindan biridir. Kant’in Elestirel Felsefesi’ni bütünlüklü ve sistematik bir idealist metafizige dönüstürme yönündeki çabasiyla taninir. Alman Idealizminin baslatici olarak Schelling ve Hegel üzerindeki etkisi görünür olmakla beraber, Marx’tan Sartre’a kadar birçok filozof, düsünür ve siyaset adamini kendi yörüngesine çekmeyi basarmistir. Hegel ve Marx’in diyalektik yöntemi, modern felsefeye diyalektik düsünme yöntemini getiren Fichte’nin onlara mirasidir. “Kisi, eylemlerinin bir toplamidir“ sözü, Sartre’dan önce ilk defa Fichte’nin kullandigi bir sözdür. “Öteki, beni özgürlüge ve sorumluluga davet eder“ sözlerindeki etik düsünce, 20. yüzyilin en önemli düsünürlerinden Levinas’i yaklasik olarak iki yüzyil öncesiyle bulusturur. Ülkemizde Alman Idealizmi’nin hakkiyla bilinmemesi Locke, Hume, ve Kant’tan dogrudan XX. yüzyil düsünürlerine ve düsüncelerine geçilmesi, felsefe tarihini gerçek anlamda bilmenin önüne büyük engeller çikartmaktadir. Bu sebeple, Alman Idealizmi üçlemesinin ilk kitabi olarak düsünülen Fichte, iste böyle önemli bir açigi kapatma amacini tasimaktadir. Filozofun en önemli eserlerinden yapilan çeviriler kadar, filozofun düsünceleri üzerine yapilmis yorumlari da içermekte ve bu hâliyle, “su anda dilimizde filozof hakkindaki ilk ve tek kapsamli kaynak olma özelligine sahiptir“. (Arka Kapak)