Felsefe ve Ölüm Ötesi

Hayat ve ölüm, bir hakikatin iki yüzü ya da bir bütünün iki parçasi. Birbirini çagristiran bu kavram çiftinden hayat, varlik sahnesine önce çikmakla birlikte dogumdan itibaren ölümün tehdidi altindadir ve bu yüzden de ölüm insanoglu için daima korku ve endise kaynagidir. Özellikle ölmek için dogduguna inandigi halde bir baska hayata dogmak üzere öldügüne inanmayanlar açisindan ölüm, gerçekten korkunç bir olaydir. Âdeta gölge gibi insandan hiç ayrilmayan ya da amansiz bir hafiye gibi gece gündüz onu adim adim takip eden bu korkunç gerçegin nerede, ne zaman ve nasil ortaya çikacaginin bilinmeyisi, ölüm karsisinda duyulan kaygiyi daha da artirmaktadir. Felsefe ve Ölüm Ötesi adli bu çalisma, Islâm düsüncesinin ikisi felsefe, ikisi kelâm gelenegine mensup dört büyük isminin, Ibn Sînâ (ö. 1037), Gazzâlî (ö. 1111), Ibn Rüsd (ö. 1198) ve Fahreddin Râzî’nin (ö. 1210); ruhun mahiyeti, bedenle iliskisi ve âhiret hayati hakkindaki görüslerini yansitan toplam dokuz metnini ve tercümelerini içermektedir.