Fatma

Necla, yavas yavas gelip, yataktan kalkarak korku içinde karsisinda bekleyen Fatma’nin çenesini kuvvetli elleri ile tutup, sikmaya basladi. Fatma, bagirmayi ya da Necla’ya karsi hamle yapmayi düsündü ama aynanin sivri ucunu girtlagina dayayan Necla’nin tehdidi onu hareketsiz birakti. Necla: “Sesini çikartirsan girtlagini boydan boya keserim, küçük fahise. Ses yok.” dedi. Daha sonra, sol elindeki aynayi Fatma’nin girtlaginda tutarak uzun diliyle kizin yanaklarini, agzini, kulaklarini, burnunu yalamaya basladi. Sag eliyle de Fatma’nin gögüslerini ve uzvunu oksuyordu. Dudaklarini, Fatma’ninkilerle birlestirip uzun uzun öpüp, dilini Fatma’nin agzinda dolastirdiktan sonra: “Benim olacaksin küçük fahise, karsi koyarak beni daha fazla tahrik ettin ama; önce gücümü görmeni istiyorum. O zaman tam itaat edeceksin” diyerek, aynayi tüm hiziyla kendi bacagina sapladi. Sonra da Fatma’nin eline tutusturarak bagirmaya basladi: “Gardiyan! Gardiyan!”