Eyahhh

Ben bu hayatta
Karpuzun ortası hariç
Hiçbir şeyin ortasını sevemedim
Bir ekmeğin ucunu arar gibi
Hep uçlarda aradım sevmelerimi
Şişesini devirmiş kadehin
Son yudumunu sever gibi
Çayın da ilk yudumunu sevdim
Velhasıl
Halet-i ruhiyem hep aynı şehrin raksında sallandı
O vapurların çıkardığı köpükleri
Ayran zanneden çocukluğumla
Cünun vadisine kaçıp kaybolmuşluğum arasında
Saflıkla
Deliliğe bulaşmış
Fayrap bir hayatta
Durul’dum