Ev Zamanı

Abdülkadir Budak, bundan önce Can Yayinlari arasinda çikan Ahsap Anahtar’la açtigi kapidan eve giriyor ve Eve Zamani’ni anlatiyor. Türk siirnde ’ev’cil sairlere (Behçet Necatigil, Ziya Osman Saba) eklemlenen bir sair mi Abdülkadir Budak? Pek degil; -çünkü ’ev’i yazmak, onun için oturdugu evlere ’kötü siirler’ yazan biridir o... ’Kötü siirler’ acaba, bu kitaptaki gerçekten benzeresiz siirler baglaminda bir ’ironi’ olmasin? Öyle olmali; -çünkü ’ev’lerin ’kara mizah’ ya da ’ironi’ olduklarini söyleyen bir saire ancak bu yakisir... Ev Zamani’nda, ’ev’in ruhunu, dolastiriyor Abdülkadir Budak. Define, hiç kuskusuz, bu siirlerdir... Hilmi Yavuz- (Arka Kapak) Ev Zamani Büyük istasyonlardaki büyük vedalar için Trenler uzun bekler güzel bir gelenektir Büyük istasyona benziyor artik bu ev Tren bir yolcu daha edinecek demektir. Bulundugum ruh halinden söyle bir bakiyorum Su odanin biçimini alan ben degilim sanki Su mutfagin çesmesinden akmamisim su yerine Sofrayi donatmamis oturmamisim balkonda Özellikle çocuklara sarilip baktigim zaman Oldugumdan daha güzel göstermemis beni ayna (Kitabin Içinden)--