Eşekarısı -Toplu Öyküler

“...Bay X su devingen yasamda bir duragan denge tutturmus giderken bir gün fena halde göbeklenmis oldugunu fark eder. Önce aldirmaz. Nasilsa uzun dönemde göbegin ve diger örgenlerin toplam getiriden alacaklari pay esitlenecektir. Bir süre bekler ama bosuna... Göbek gitgide semizlesir. Bay X varolus nedenini pek kestiremedigi bu göbege bakip bakip civciv mi çikacak kus mu diye bekler, hiçbir sey çikmadigini görünce de ölecegi duygusuna kapilir. Ölümü, hatta ölümden sonrasini programlamaya karar verir. Önce kendi ölüm duyurusunu kaleme alir, gazeteleri dolasarak en ucuza basanini bulur. Size ölümüm bildirildigi zaman basarsiniz, der. Sonra tabutçulari dolasir. Ölçülerine göre tabut bulmak zor olmaz ama is tabut seçmeye gelince... Türlü malzemeden, türlü biçimde tabutlar vardir. Aslinda tabut satin almak hiç de rasyonel bir is degildir Bay X’e göre, nasilsa çürüyüp gidecek bir beden için onca masraf... Ama ölümlülerin bu zevk çesitliligi karsisinda da hayran olmaktan kendini alamaz. Sonunda gözüne cam bir tabut ilisir, üstelik soguk hava aygiti da vardir bu tabutun. Yani bunun içinde ceset bozulmadan kalabilecektir. Tabut gereksiz bir nesne olmaktan çikar o zaman, diye düsünür Bay X. Ama ya elektrik masrafi, soguk hava aygitinin islemesi için gelecek kusaklara yüklenecek onca masraf? Bay X kararini verir: Benim varligim onlara hep düzeni animsatacak, rasyonel davranmayi... Ben hep yasayacagim aralarinda bozulmamis kalibimla. Elektrik masrafina gelince, yasasaydim daha fazla masrafim olmayacak miydi, pöh, yasadigimi varsaysinlar. “(“Homo Economicus”tan alinti, Çiçek Yiyen Inek içinde.)