Erken Dönem Şii Rical İlmi (Keşşi Örneği)

Akademik arastirmalarda Mezhepler Tarihi açisindan kismen ele alinsa da, Sîa’nin Tefsir ve Kelâm sahalarina dair temel kanaatleri erken dönem eserleri üzerinden yeterince çalisilmamistir. Hadis sahasinda da durum pek farkli degildir. Siî hadis edebiyati, hadis usûlü, Siî düsüncede öne çikan âlimler ve eserleri, farkli Siî ekollerin bazi hadis meseleleri etrafindaki kanaatleri gibi pek çok konu doktora düzeyinde çalisilmaya müsait ise de, ülkemizdeki Siî hadis arastirmalarina katki saglamak amaciyla kaleme alinan bu çalisma, erken dönem Siî ricâl ilmini Horasan bölgesinde III-IV./IX-X. asirlarda yasayan Imâmî-Siî âlim Ebû Amr Muhammed b. Ömer b. Abdülazîz el-Kessî’nin Ma‘rife adli eseri baglaminda incelemeyi hedeflemistir.Sîa ile ilgili bir çalismada karsilasilan kaynak temininin güçlügü, dil engeli, siyâsî-sosyal-psikolojik mesafeler gibi tahmin edilebilecek zorluklarin yani sira özellikle disaridan bir bakis ile Islâm tarihi boyunca azinligi teskil etmis dinî bir yapiyi objektif olarak ele almanin ne oranda mümkün oldugu sorusu da bu satirlarin yazarini düsündürmüsse de, suhûletle ilerleyen ve Hadis ile Ricâl sahalari üzerinden erken Siî düsünce tarihi hakkinda bazi yargilara varabilen bu eserin ülkemizdeki Siî hadis çalismalarina katki saglayacagi umulmaktadir.