Egitim çaglar boyu insani yetistirme sanati ya da kutsal bir görev olarak algilanmistir. Bu çerçeveden bakildiginda egitim süreci bir sanatsal yapip etme, tanriya ulasma yolunda sarf edilen bir çaba olarak düsünülmüstür. Sanat söz konusu oldugunda, ögretenin yetenegi, konuya bakisi veya dünyayi algilayis biçimi ön plana çikarken, kutsal meslek çerçevesinde tanrinin istediklerini yerine getirme, tanri için çalisma ön plandadir. Her iki durumda da bilimsellikten ve objektiflikten, bireyin ve toplumun ihtiyaçlarinin karsilanmasindan söz edilemez. Oysa bu gün gelinen noktada egitim bir bilimdir. Bazi özellikleri ile diger bilimlerden farkli olsa da çagdas bilimsel yöntemleri kullanan, kendi içinde degisik dallari bulunan bir sosyal bilim alanidir. Bu alanin konusu insandir.
Egitim bilimi, insani anlama konusunda insanligin çaglar boyunca edindigi birikimleri ve insanla ilgili basta psikoloji olmak üzere çesitli bilim alanlarina ait bilgileri kullanarak, çagdas insani tanimamiza ve yetistirmemize olanak verir. Bu açidan ögretmen yetistiren programlarda, ögrenciyi egitimin çesitli konulari ile tanistirmak üzere “Egitime Giris“ ya da “Egitim Bilimine Giris“ dersinin konulmasi neredeyse bir gelenek haline gelmistir. Türkiye’de de bu ders 1982’de Egitim Fakülteleri kuruldugunda üniversite programlarina girmis, 1998 yilina kadar da bu isimde okutulmustur. Bu tarihte YÖK’ün egitim fakülteleri için hazirladigi yeni program uyarinca bu dersin yerini “Ögretmenlik Meslegine Giris“ dersi almis, ancak 2005 - 2006 yilindan baslayan yeni program çalismasi çerçevesinde “Egitim Bilimine Giris“ adi ile yeniden programlara dâhil edilmistir.
Dersin amaci ögretmen adaylarina daha ilk yildan baslayarak, egitim biliminin gelisimi, alanlari, diger disiplinlerle iliskisi, ögretmenlik meslegi ve günümüzün egitim ve ögretmenlik meslegine iliskin konulari hakkinda bilgi vererek, merak uyandirmak ve ögretmen adaylarini alanla ilgili konulara hazir hale getirebilmektir. Bu ders her ne kadar programda meslek dersi kategorisinde yer almakta ise de egitim alanina ve ögretmenlik mesleginin tanitilmasina iliskin bir genel kültür dersi olarak da düsünülebilir. Ders ögrenciye genis bir egitim vizyonu kazandirmalidir. Bu açidan dersi verecek ögretim elemaninin genis bir dünya görüsü ve kültüre sahip olmasi, çerçeve programin disina çikarak ögrencinin ilgisini çekebilecek yeni konulari da programina almasi, hatta çerçeve program disinda koyabilecegi konulari ögrencilerle birlikte olusturmasi, dersleri islerken farkli ögrenme - ögretme yöntem, teknik ve stratejilerini kullanmasi yararli olur. Bu yolla ögrencinin egitim yönünden dünyada ve Türkiye’de neler oldugunun farkina varmasi, ülke ve dünya sorunlarina çözümler aramasi için çaba sarf etmesi mümkün olabilir.
Bugün Türkiye üniversitelerinde okutulmak üzere hazirlanmis, ancak içerik açisindan farkliliklar gösteren pek çok Egitime Giris kitabi vardir. Bunlarin her biri ülkemizin farkli üniversitelerinden degerli bilim insanlarimiz tarafindan yazilmistir. Bu kitabin içerigi olusturulurken farkli “Egitim Bilimine Giris“ kitaplari incelenmis, hazirlanan yeni programdaki ders içerikleri göz önünde bulundurulmus ve yazarlarin görüsleri de alinarak diger kitaplardan farkli bir içerik olusturulmaya çalisilmistir. Özellikle günümüzün egitim alaninda öne çikan konulara yer vermeye özen gösterilmistir. Teknoloji ve egitim, çocuk haklari ve insan haklari, okul destek sistemleri, yirmi birinci yüzyil ve egitimde yeni yaklasimlar bunlardan bazilaridir. Kitap, bir yariyillik ders için, on bir bölüm olarak hazirlanmistir. Konularin ögrenci - ögreten etkilesimi içinde ve aktif ögrenme yaklasimi ile islenilerek, ögrenciler açisindan bilgi düzeyinden daha yüksek bilissel süreçleri harekete geçirmesi mümkün olabilir. Bu yolla ögrencilerin bilgilerini çagin sorunlarinin çözümü için farkli alanlara transfer etmeleri söz konusu olacaktir.
(Tanitim Bülteninden)
Sayfa Sayısı
karışıkçokrenkli