Dracula

...Anahtari bulmak için bedeni aramam gerektigini biliyordum, bu yüzden kapagi kaldirdim ve duvara dayadim; ve sonra ruhumu korku ile dolduran bir sey gördüm. Kont orada yatiyordu, ama sanki gençligi yenilenmis gibi görünüyordu, çünkü beyaz saçlari ve biyigi karanlik bir demir grisine dönüsmüstü; yanaklari daha dolgundu ve beyaz derisinin alti yakut kirmizisi görünüyordu; agzi her zamankinden de kirmiziydi, dudaklarinda taze kan damlalari vardi ve agzinin kenarlarindan asagi akiyor, çenesinden ve boynundan süzülüyordu. Derin, alev alev gözleri bile sismis etlerin arasina gömülmüs gibi görünüyordu, çünkü gözkapaklari ve göztorbalari kabarmisti. Sanki korkunç yaratik tamamen kanla dolmus gibiydi; doygunluk içinde bitkin düsmüs, pis bir sülük gibi yatiyordu orada...
Dracula...
Gerilim ve korku türünün basyapiti...
Viktorya Dönemi’nin asiri ahlakçi görünümünün ardinda yatan karanligi ve ikiyüzlülügü açiga vuran bir anlati. Stoker bu yapitiyla, yasadigi dönemin ahlakçi ve bilimci ütopyaciligini, kana susamis bir vampirin sahsinda, ustalikli bir biçimde elestiriyor.
(Arka Kapak)