Devlete Karşı Demokrasi Marx ve Makyavel Momenti

Makyavel momenti, kamusalin bir politika biçimi olarak kendi bilincine varma ve kendini yikabilecek olana karsi tedbir alma zorunlulugunun farkinda olma durumudur. Kendi kendini yönetmek ne anlama gelir? Ortak irade nasil vücut bulur? Tahakküm iliskileri olmayan bir toplum nasil tasavvur edilebilir? Ancak Marx’in Makyavel momentiyle kurdugu iliski muglaktir. “Çünkü Marx, ortak iradenin olusmasini ve tahakküm iliskilerine karsi olmayi, yani ’demokrasi ve özgürlügü’ Paris Komünü’nü tanimlamak için basvurdugu sema içerisinde bir ’çatisma semasi’ içinde düsünmektedir. Gerçekten de demokrasi, pürüzsüz bir zeminde devletin yok olus sürecinin bir sonucu degil, çatismayi, karsitligi barindiran bir alan, birbirine ters mantiklarin çarpistigi mücadeleci bir alandir.“ “Bir Makyavel momentinde miyiz? Eger öyleyse bu dönem, politik ilke ile özgürlükçü bir hevesin karsilasmasi ve birbirine yakinlasmasi degil midir? Bir yandan totaliter tahakkümün siddetiyle kararan ufukta gün isiginin yeniden belirdigini, modern politikayi sürekli ugrastiran özgürlükçülügün bir kez daha benimsendigini ya da yeni yönlere çekildigini görüyoruz. Totalitarizmin geride biraktigi yikinti ve yok etmek tarzinin radikalligi, özgürlügü yeniden düsünmeye zorunlu kilmistir: Nasil olur da özgürlük yasaya karsi degil de, yasayla birlikte, onu doguran özgürlük arzusuyla birlikte düsünülmez; nasil olur da özgürlük iktidara karsi degilde, insanlarin ortak eylemlerinin sonucu olarak kurgulanan bir iktidarla birlikte teorilestirilmez? En önemlisi, nasil olur da özgürlük, politikaya karsi, ondan kurtulmak istermisçesine degil de, özgürlük arzusunun asil nesnesi olarak algilanmaz? Özgürlükçü ilhamla beslenen politika, dünya ve ölümlü insanlarin kaderine çözüm üretme çabasi olarak degil, bunlara dair hiç sonlanmayacak bir sorgulama olarak yasanmalidir.“ (Tanitim Yazisi’ndan)