Değirmenimden Mektuplar

"...Beyaz keçi daga çiktiginda, orada tam bir bayram havasi yasandi... Yasli çamlar, o güne kadar, keçinin hiç böyle güzelini görmemislerdi. Onu küçük bir kraliçe gibi karsiladilar... Kestane agaçlari, bu emsalsiz güzellikteki keçiyi, dallarinin uçlanyla oksayabilmek için, dallarini yerlere kadar egiyorlardi. Geçtigi yollar üzerinde, sapsari katirtirnaklan açiyor ve en güzel kokularini yayiyorlardi... Bütün dag, sanki Blanquette için bayram senligi düzenlemisti.Keçimizin, dag basinda ne kadar mutlu oldugunu var sen düsün Gringoire! Artik ne ip var ne de kazik... Caninin istedigi gibi hoplayip siçramasina, diledigi gibi otlamasina engel olacak hiçbir sey yok!... Asil otun bollugu oradaydi; üstelik boynuzlarini geçecek kadar dostum!.. Hem de ne ot!.. Son derece lezzetli, ipince, içinde binbir bitkinin bulundugu dantel gibi yumusacik otlar!.. Bu, çitteki çayirdan, bambaska güzellikte bir seydi... Ya o çiçekler!.. Iri iri açan mavi çançiçekleri, uzun saplari üzerinde kipkirmizi yüksükotlari; saldiklari basdöndürücü türlü çesit kokularla dolup tasan kocaman bir yabani çiçek ormani!.."