Çuvallamanın Queer Sanatı

Çuvallamanin Queer Sanati heteronormatif, kapitalist bir toplumun geleneksel algilarina, bilmenin toplum tarafindan tasdiklenmis yöntemlerini teyit etmekten öteye gidemeyen akademik disiplinlere, çigir açtigini iddia eden ancak beylik iddialari tekerrürden ibaret olan toplumsal elestirilere alternatifler sunuyor. Judith Halberstam, farkli seviyelerde etkili olabilecek bir "düsünme" ve "yazma" sekli olarak "alçak teori"yi öneriyor. Alçak teori sira disi arsivlerden yola çikilarak olusturulan ve ciddiye alinmama riski de tasiyan bir teori. Insani çuvallamaya ve yolunu kaybetmeye, anlasilmasi güç durumlara iliskin cevap verilmesi zor sorular sormaya ve mantiga aykiri görünen direnis biçimleri bulmaya yöneltme egilimi gösteren bir teori. Yazar, yüksek kültürle alçak kültür, yüksek teori ve alçak teori arasinda mekik dokuyarak popüler kültürde, avangard performanslarda ve queer sanatta beklenmedik ve yikici olanin pesinde. Insani hayatin, askin ve libidonun karanlik tarafiyla yüzlesmeye zorlasa da çuvallama bazen daha yaratici, yardimlasmaya açik ve sasirtici var olma yollari sunabilir."Bu piyasasi olmayan bir sanat hikâyesi, senaryosu olmayan bir dram, ilerleme göstermeyen bir anlatidir. Çuvallamanin Queer Sanati imkânsizin, olanaksizin, ihtimal dâhilinde olmayanin, meziyetsizin etrafinda dönüyor. Sessiz sedasiz kaybediyor ve kaybederken yasam, ask, sanat ve varolus için farkli hedefler tahayyül ediyor." (Tanitim Bülteninden)