Çiçekler Ölürken

Mektup açacagi ile yarayi genisletiyor, basini egip kani emiyor, kan agzini doldurup asagi akiyor. Kan tadina bayiliyor, kan içme fikrine bayiliyor. Vampir miti güçlü bir mit, bütün mitler gibi de saçma.Ancak kanin verdigi tatmin ve yarar, mitleri asiyor sanki. Sahibinin yasam gücünü tasiyan bu araçtan besleyici ne olabilir? Onu yutani gençlestirir elbette.Baska türlüsü olabilir mi?Yumusak eti isirma güdüsüne karsi koyarak oburcasina emiyor. Bu dolgun memede dis izi kalmayacak.Kadin baglarini çekistiriyor, agzini örten bandin ardinda bagirmaya çalisiyor. Bosuna elbette. Yapabilecegi bir sey yok."Seni baglamama izin vermemeliydin. Ama kendini suçlama. Kapiyi açtigin anda kaderin belirlenmisti..." Elini kadinin eti üzerinde gezdiriyor. Yillar biraz yumusatmis, yerçekimi etkisini göstermis olsa da yumusacik bir teni var.Bir kâbus geri geliyor, çünkü zeki, vahsi ve sabirli bir canavarin büyük sehirde bitmemis bir isi var... Bir de, ancak Matthew Scudder ve sevdigi kadinin can çekiserek ölmeleriyle tatmin olacak açligi...Olagan üstü bir gerilim... Kalbi zayif olanlarin dayanabilecegi bir kitap degil...Los Angeles Times Book Review