Cehennemde Kahkaha

Ruhu azaplar içinde yanan bir insana mutlu denilebilir mi? Böyle bir insan kahkahalar atsa, kendisi bile mutlu olduguna inanabilir mi?Insana Yaratici’yi ve Sonsuz’u unutturma çabasi olarak dünyevîlik, bize cehennemde kahkaha atmaya davet ediyor. Ruhu degil bedeni, asl’i degil gölgeleri hedef gösterirken hazlarimizi çogaltmaya tesvik ediyor bizi. Ânlik hazlar çogalmiyor, ama ruhlardaki cehennemî azaplar artiyor. Degerleri bir kenara iterek hayati degersizlestiren dünyevî ideoloji rakamlarin ve niceligin pesinde kosturuyor. Degerleri ve ilkeleri önemseyen insanlar kendi “yakinlari” tarafindan bile garipseniyor bugün. Dünyeviligin cazibesine katilanlari, âhireti unutup dünyaya dalanlari, dünyaya dalip sahte kahkahalar atanlari gören kalb ehlinin payina hüzünler ve sorular düsüyor. Elinizdeki kitap cehennemde kahkahaya razi olmayan, yüregi hüzünle ve soruyla dolu olanlara sesleniyor. Çikar hesaplariyla köseyi dönmeyi degil, ruhuna tâbi olup yolunu bulmaya çabalayanlara birkaç ipucu vermeye çalisiyor. Aklim Kalbimde Kaldi kitabinda din ve bilim, Siyasetin Serrinden kitabinda siyaset ve ilkeler arasindaki bölünmeye dikkat çekip bu bölünmeye karsi çareler teklif eden Murat Çiftkaya, Cehennemde Kahkaha’da da hayat ve degerler arasinda bir yangin gibi büyüyen bölünmeye birkaç damla da olsa su dökmeye çalisiyor.