Büyük Petro

Hakkinda daima çeliskili yorumlar yapilan, delilikle dahilik, despotlukla hosgörü, dinsizlikle sofuluk, avamilikle entelektüellik, askerlikle salon adamliga arasinda hayranlikla ve kahirla anlatilan biriydi Petro. Güvenligi polis gücüyle saglanan, çöpleri toplanan, cadde üstündeki binalari restore edilen, bugünkü anlamiyla belediye hizmetlerinin yapildigi, yollarin ve köprülerin sürekli onarildigi, ulasimin kolaylastirildigi, kadinlarin ve her siniftan insanlarin sosyal hayata katildigi bir sehir hayati düsünmüstü, bunu yollarini açti, uyguladi. Modern Avrupa’yi izliyordu, oralarda yasadi, bunu sehrin kenarlarinda, limanlarda, fabrikalarda bulunarak, çalisarak, bazen kim oldugunu unutturarak ve kimligini gizleyerek yapiyordu. Bu bakimdan büyük bir hayalperestti, vazgeçmeyecek kadar hirsliydi; selefleriyle kiyaslanmayacak ölçüde mütevaziydi. Bürokratik devletle sinirli kalmayan iyilestirmeler yapti, sehre, sosyeteye, salonlara farkli siniflardan karsilasmasini kolaylastiracak aleniyetler kazandirdi. Büyük Petro, tuhaf, cezbeli, inatçi, romanesk, iddiali bir devlet adaminin biyografisi degil sadece. Bir dogu toplumunun Avrupa’yla hesaplasmasinin, modernlesme seyrinin de hikayesi. Kisa, tok ve güçlü bir dönem analizi... (Tanitim Bülteninden)