Bize Kalsa Böyle Geçerdi Akşamlar

Bize kalsa böyle geçerdi aksamlar. Ama Filiz geldi. Filiz’in istekleri senin de isteklerin oldu (zaten her iliskinde kendini degistirmeye tesne oldun), sizin isteklerinize de ben uydum. Ankara’nin gri, ara sira yagmurlu, ara sira karli ve yaz boyu sessiz ve terli sokaklarinda dolasan üç arkadas… Hadi oturalim diye bir pastaneye girdiklerinde peynirli börek ve çay isteyen Zafer; Frenk üzümlü pasta ve cappucino siparis eden Filiz; onlarin yaninda, hiçbir sey istemedigini söyleyen Mahir… Niye hep beraber dolasiyor ki bunlar? Zafer ile Filiz kol kola, Mahir’in elleri ceplerinde; Tunali’da, Karanfil Sokak’ta, Opera’da, Sakarya’da geçen aksamlar; gidilen barlar, içilen içkiler; ardindan böyle geçmeyen tek bir aksam… Baska ne var Zafer? Serhan Ergin’in askin ve arkadasligin kiyilarini, usul usul akildan geçenleri anlattigi Bize Kalsa Böyle Geçerdi Aksamlar gündelik dilin akiciligiyla, yalnizca “ben, sen ve o” özneleri kullanilarak yazilmis minimalist bir roman