Bilinmeyene Doğru

Dar bir zaman dilimindeydi. Yorulmustu. Dinlenmek için her zamanki yerine ayaklarini üst üste atarak oturdu, ölüm tehlikesinealdirmadan. Üzerinde her zaman giymek zorunda kaldigi üniformasi vardi. Arkadasindan ayrilan yönü, ayakkabisinin ve sapkasinin farkli olusuydu. Ayakkabi ve çoraplarindaki uyumsuzlugaaldirmadan uzaklara bakmaya devam etti. Uzaklara bakarken,yillar önce buraya göç etmesine neden olan olay canlandi gözünde.. Her yer alevler içerisindeydi. Köyü, ahiri, en önemlisi evi ve çocuklari alevlerin ortasindaydi. Her yer aydinlandi! Bu aci aydinlik, çocuklarin saskin bakislarina, erkeklerin çaresizliklerine,kadinlarin agitlarina aldirmadan, bütün köyü ve iki çocugunukisa zamanda hakimiyeti altina aldi. Alevlerden geriye kalansa, külden ve issizlasan karanliktan baska bir sey degildi. Bilinmeyen bir zamanda demir kapiya yapistirilan ve bilinmeyen biri tarafindan kazilan aykiri afis gibi o ani hafizasina kazimis, yillar geçmesine ragmen unutamamisti. Hayata ve otoriteye olan siteminiyse, önündeki çöpü yanindaki çöp kutusuna atmayarak belli ediyordu..Yazarimizin ilk kitabi olan Bilinmeyene Dogru adli öykü kitabi, ibret dolu yasantilarimizdan ve yasanan baski dolu hayatlarimizin ibret dolu kesitler sunmakta.Kizlarimizin, geleneklerimizin sorgusuz sualsiz uygulayicisi olan biz okumus cahiller…