Beyaz Dağ

Jorge Semprun, Avrupa'nin yirminci yüzyildaki sancilarini, özellikle Ikinci Dünya Savasi'ni yasamis bir yazar. Gerek dogum yeri olan Ispanya'da, gerek sürgün gittigi Fransa'da hem Nazi dehsetini tanidi, hem de ona karsi savasti. Semprun'un bugüne kadar imza attigi edebiyat yapitlarinda da, film senaryolarinda da bu anilarin izleri vardir. Beyaz Dag'da da, kahramanlarin agzindan konusan gene Semprun konusuyor. Romanda, yazar Juan Larrea, ressam Antoine de Stermaria ve yönetmen Karel Kepela, 1982 yilinda Normandiya'daki bir evde bir araya gelirler. Rastlantilarin da yardimci oldugu bu bulusmada, iki de kadin vardir. Madrid'den, Venedik'ten, müzelerden, Prag'dan söz ederler; yüzyila damgasini vuran olaylarin izleriyle dolu olan bu yerler, onlarin kisisel dramlarinin da tanigidir. Semprun, bu bes kisinin birlikte geçirdigi iki günü anlatirken, Avrupa'nin geçmisi, yirminci yüzyilda yasanan dehset, bunun kültürel temelleri üzerinde düsünüyor. Avrupa kimligini kuran düsünceleri, Kafka'dan Marx'a, Musil'den Lenin'e kadar pek çok adin yer aldigi bir insanlik cografyasini, insanlik durumunu tartisiyor. Jorge Semprun, insanligin tükendigi anlara taniklik ediyor.