Babalar ve Oğullar / Turgenyev

Eski nesille, nihilist gençlik arasindaki kusak çatismasini anlatan Babalar ve Ogullar,  Rusya’nin çalkantili bir dönemine Bazarov karakteriyle mercek tutuyor.
Genç Arkadiy Petroviç’in babasi, okulunu bitirip dönen naif oglunu taniyamaz: Beraberinde getirdigi arkadasi, yerlesik prensipleri, otoriteyi ve inançlari tamamen reddeden genç Bazarov, oglunun aklini kendi sapkin fikirleriyle zehirlemistir. Toprak beyligini ve Rus toplumunun tüm geleneksel degerlerini söküp atmak isteyen ve kendini nihilist olarak tanimlayan bu genç adam, Arkadiy’nin Batici babasini ve amcasini dehsete düsürür. 1862 yilinda yayimlandiginda Rus okurlari ve elestirmenleri derinden sarsan Babalar ve Ogullar’da Turgenyev, edebiyatta sik sik karsimiza çikan “öfkeli genç adam”larin olaganüstü bir erken örnegini Bazarov ile yaratiyor.
“O zamanlar yeni bir seyin dogdugunu hissettim; yeni insanlar görüyordum ama nasil hareket edeceklerini, onlardan ne beklenecegini bilemiyordum. Ya susacak ya da ne biliyorsam yazacaktim.  Ikincisini seçtim.”
TURGENYEV
“Babalar ve Ogullar Turgenyev’in en iyi romanlarindan biri olmakla kalmaz, 19. yüzyilin en parlak romanlarindan da biridir.”
VLADIMIR NABOKOV