Antigonenin İddiası: Yaşam ile Ölümün Akrabalığı

Antigone’nin suçu, agabeyinin cesedini, dayisi Kral Kreon’un yasagina ragmen gömmesidir. Kreon’un huzuruna çiktiginda failin kendisi oldugunu inkar etmeyi reddeder, eyleminin arkasinda durur. Yasaklanmis bir yasi tutar Antigone. Bu nedenle baskaldirisi kendisini ölüme sürükleyen bir karakter olarak her zaman tartisma konusu olmustur.
Feminizm eksenli tartismalarin en önemli isimlerinden Judith Butler bu kitabinda ’Antigone belirli bir feminist siyaset türünün temsilcisi haline getirilebilir mi?’ sorusunu irdeler. Butler’a göre Antigone temsil ile temsil edilebilirligin, aile ile devletin, yasam ile ölümün esiginde bir karakterdir; normlara kafa tutan bir karakter. Bu yönüyle yasaya baskaldirinin bir sembolü olmustur. Risklerle dolu bir karakterdir Antigone; kültürel kavranabilirlik alaninin sinirlarini zorlar. Peki bütün bu özellikleriyle Antigone kafa tuttugu yapilarin degismesinde rol oynayabilir mi? Bunun için Antigone üzerinden asklarimizin, kayiplarimizin mesru ve taninabilir olmasini belirleyen kavranabilirlik sinirlarinin yeniden düsünülmesi gerekir.
Bu anlamda Antigone’nin Iddiasi’nda Butlar’in düsünülmesi isaret ettigi can alici soru sudur: Eger psikanaliz Oedipus yerine Antigone’yi baslangiç noktasi olarak alsaydi neler farkli olurdu? Mesrulugun sinirlarini belirleyen Yasa’yi yeniden düsünmemiz için...
 -