Altay Birlik Nikolay Şodoyev'in Diliyle

Altay Bilik, kadim Türk Tanri dini (Te?ricilik) esaslarina dayanan bir bozkir yasam felsefesidir. Binlerce yilin süzgecinden geçen bir Türk yasam tecrübesi, bir halk bilgeligidir. Türklerin geleneksel “imparatorluk dini”dir. Bilgi, marifet, bilgelik ve bilimin bir sentezidir. Ilahî uyum ve ilahî dengeden bahseden bir inançtir. Yaratilmis herseyin Yaratici ile bir Bir’lik teskil ettigini vurgulayan, Islamî terminoloji ile söylemek gerekirse, kendine mahsus kavrayisi ile vahdet-i vücudcu bir anlayistir. Ona göre insan, yaradilmislarin en yücesidir; makro kosmosun bütün bilgi ve enerjilerini ihtiva eden bir mikro kosmostur. Evrenin sirrini anlamak icin insana bakmak yeterlidir! “Tanri ile insan arasinda mutlaka bir araci gerekmez. Insan aslinda mutlak Bir ile sürekli iletisim halindedir, ama bu arada “üçüncü göz”ü (gönül gözü) kapanan insan bunun farkinda degildir.” Yüzeysel bakildiginda Altay inanci bugün çok kaotik bir resim arzediyor. Genel anlamda kabul gören bir adi, bir tanimi yoktur. Te?ricilik, Altay Ca?, Kamlik ve benzeri adlarla aniliyor. Tanrilar, kudaylar, burkanlar, ruhlar, iyeler, göksel ve yersel enerjiler, isinlar ve benzeri gizemli terimlerden bahsediyor. Putperest mi, tek tanrili mi, çok tanrili mi? Insanin zihnini karistiriyor. Fakat anlamaya çalistikça sir veriyor: Çoklugun arkasindaki nihaî Tek’likten, küllî akildan, mutlak yaraticidan, bilinen ve bilinmeyen herseyin birliginden, âlemlerden, ruhun boyutlarindan, göksel ve yersel enerjilerden, kutsal dogadan, maddenin “dördüncü” boyutundan sözediyor. “Canli” yas agaç dalinin atese atilmasini yasakliyor. “Tanri insani yaratirken, onun kendisine benzemesini istedi.” diyor. Altay Bilik, Altay Türklerinin kadim Türk kültür zenginligi bazinda ulusal kimliklerini yeniden diriltme yolunda bir milli uyanis denemesidir. Kökü binlerce yil öncesine dayanan bir çagdas efsane, bir mutlu geçmis arayisidir.