Allah ve İnsan Esma-i Hüsna Şerhi

Elinizdeki eser Ibnü’l-Arabi’nin Fütûhât-i Mekkiyye’sinin  bir bölümünün müstakil basimidir (c. 16 s. 294 ila c. 17, s. 217’e kadar olan bölüm). Ibnü’l-Arabi ilahi isimler meselesiyle ilgili baska kitaplar yazdigi gibi Fütûhât içinde de ilahi isimler meselesi bundan önce de yer almisti. Nitekim  eserin o kismini Esma-i Hüsna Serhi adiyla bu seriden yayinlamistik.  Lakin Ibnü’l-Arabi’nin bütün metinleri içerisinde bu bölüm kadar ilahi isimler ve insan irtibatini ele alani yoktur.  Muhtemelen bütün Islam düsüncesinde böyle orijinal bir üslup ve yaklasimla ‘ilahi isimler’ bahsi ele alinmamistir.  Bu yönüyle kitabi Allah ve O’nun isimleri hakkinda yazilmis en özgün kitap olarak kabul edebiliriz. Ibnü’l-Arabi önce varlik mertebeleri veya menzilleri ile ilahi isimlerin irtibatina dikkatimizi çekerken bu mertebeler ve isimlerle insan iliskisini gözlerimizin önüne koyar. Öyle görünüyor ki  kitap Ibnü’l-Arabi’nin genel düsüncelerini anlayabilecegimiz en verimli metinlerden birisidir.   Çünkü Ibnü’l-Arabi’nin düsüncesi Allah ve insan-alem irtibatini açiklamakla ilgili bir düsüncedir.  ‘Seyh-i ekber’ unvanini hak etmesinin yegane sebebi Islam akidesinin temelini teskil eden Allah-insan irtibatini insanlik mirasini ve düsüncesini dikkate alan evrensel bir bakis açisiyla ortaya koyabilmesindedir.