Alaturka Münzevi

“Ben hiç kimseye ümit vermedim. Bende olmayan bir seyi baskasina nasil verebilirim?”Uyku ve uyaniklik hali bana oldum olasi garip gelmistir. Kâbus ve rüya. Hangisi hayallerimize daha yakin? Kimse uyanik halde kâbus görmeyi istemez. Olacaksa sayet, uykuyu tercih eder. Ama hayat o kadar adil degil. Kimine gün boyu kâbus gördürür, kimine gece dahi kiyamaz.Konuya diger pencereden bakanlar için isin rengi çok farkli. Dünya basli basina bir rüya zaten. Kisacik bir uyku hali. Ruh teslim oldugunda bitecek. Kâbusayatanlar belki de mükâfat görecek. Buna karsin tozpembe yasayanlar kâbusla uyanacak.Bendeki matematigin kelime ya da rakamla izah edilir tarafi yok. Büsbütün baska bir ligdeyim. Rakibim yok ki kiyaslama yapayim. Tek basima top çeviriyorum. Basima gelen hadiselerden yola çikarak ne söyleyebilirim? Daha geçenlerde iki defa ölümden döndüm. Isimi kaybettim. Ümitsiz bir askin kurbani oldum. Oysa simdi beyaz bir sayfa var önümde. Tatli bir rüya mi benimkisi?Yoksa kâbus mu görüyorum?