Ağıtın Sonu

Bu güzel ve kendini begenmis adamla yan yana yürümek, onun bir ay önceki karsilasmalarini unutmamis olmasi... Yüreginde sakiyan kus kanatlandi, hafif kizaran yanaklarina kondu, iki tel beyazi dün aksam kopardigi saçlarinda uçustu, durmadi yerinde, kanatlanip gözlerinde titredi, dudagindaki gülümsemeye kondu.Beyaz örtülü lokanta masalari, zeytinyagli yesil fasulye, ada sahili, yagmurlu aksamlar, masallar... Dag ve eksimek kokan uzak akrabalar... “Ne olduysa Lodos yüzünden oldu.” Orta yasli kadinlar, bosanmislar, hiç evlenmemisler, bekârlar listesi... Fatma ile Kerem, Dilnaz ile delikanli... Hatiralar... Hayal kirikliklari, vehimler, radyoda bildik türküler, Ya Hizir!, “hatamla sev beni”, kafese kapatilmis kuslar gibiyiz iste...Menekse Toprak, mutlu olmak isteyen, hatiralara ve hayallere sarilan, ümitlenen, aska ve hazlara kapilan, pismanliklar yasayan bir kadinin hikâyesini anlatiyor. Rüya gibi akip giden hüzünlü bir sehir masali Agitin Sonu.